(γράφει η Σοφία Αγαπητού)
Ο Ποσειδώνας σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία ήταν γιός του Κρόνου και της Ρέας και ο υπέρτατος θεός του υγρού στοιχείου: της θάλασσας , των λιμνών, των ποταμών και των πηγών και για το λόγο αυτό έχει πάρει την προσωνυμία Πελάγιος ή Πελαγαίος. Ήταν ο κυρίαρχος της θάλασσας , ο θαλασσοκράτωρ, την κυριαρχία του οποίου αναγνώριζαν όλα τα θαλάσσια όντα. Ο Ποσειδώνας ήταν ο Θεός της ευπλοϊας και προστάτης των ναυτικών και των ψαράδων. Είχε τη δύναμη να γαληνεύει τη θάλασσα, αλλά και ως θεός της τρικυμίας προξενούσε θεομηνίες, σεισμούς και καταποντισμούς σε περίπτωση που οι άνθρωποι αμάρταναν απέναντι του. Στη δεύτερη περίπτωση, σχετίζονταν με τις χθόνιες θεότητες του κάτω κόσμου ως τιμωρός.
Σύμφωνα με την Αττική Μυθολογία ο Ποσειδώνας διεκδίκησε την προστασία της Αττικής γης, αλλά έχασε στην αναμέτρηση αυτή από τη Θεά Αθηνά. Στο Αττικό ημερολόγιο ο Ποσειδέων, δηλαδή ο μήνας Δεκέμβριος (6ος μήνας), είναι αφιερωμένος στον Ποσειδώνα που μέσω του υγρού στοιχείου του ύδατος γονιμοποιεί τη γη.
Ο Ποσειδώνας κατοικούσε πότε στο παλάτι του στα βάθη της θάλασσας και πότε στον Όλυμπο μαζί με τους άλλους θεούς. Παντρεύτηκε την κόρη του Ωκεανού, Νηρηίδα Αμφιτρίτη με την οποία δεν έκανε παιδιά, όμως απέκτησε πολλούς απογόνους (πάνω από 100) από διαφορετικές γυναίκες θνητές ή αθάνατες θεές. Διέτρεχε την απεραντοσύνη της θάλασσας με άρμα που άλλοτε έσερναν ίπποι και άλλοτε δελφίνια, η οποία άνοιγε στο πέρασμά του, δίνοντας την εικόνα πως ίπταται των κυμάτων. «Η δε θάλασσα έμπλεη χαράς ανοίγει στο πέρασμά του» (Ομήρου Οδύσεια).
Ονομάζεται και «Ίππιος ή Ίππειος» γιατί χαλιναγωγεί τα άλογα, συγκρίνοντας τους καλπασμούς του αλόγου με τον κυματισμό της θάλασσας, ενώ σύμφωνα με αρχαίο μύθο, ο ίππος γεννήθηκε κατόπιν κτυπήματος της τρίαινας του και έκτοτε καθιερώθηκε ως ιερό ζώο στη λατρεία του θεού Ποσειδώνα. Σύμφωνα με τον Παυσανία ο Ποσειδώνας μεταμορφωμένος σε άλογο ενώθηκε με τη θεά Δήμητρα και από την ένωση τους γεννήθηκε ο Αρείωνας, ο μυθικός ίππος, ταχύτερος του ανέμου, με το ένα από τα πόδια του ανθρώπινο. Σύμφωνα με άλλο μύθο από την ένωση του Ποσειδώνα με τη Γοργόνα Μέδουσα γεννήθηκε το φτερωτό άλογο Πήγασος.
Στην Αστρονομία είναι ο όγδοος κατά σειρά απόστασης Πλανήτης από τον ήλιο και δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι. Ανακαλύφθηκε το 1846 με μαθηματικές προβλέψεις από δύο αστρονόμους οι οποίοι μοιράστηκαν την αίγλη της αποκάλυψης, τον Γάλλο Urbain Leverrier και τον Βρετανό John Adams. Αποτελείται από 80% Υδρογόνο και 19% Ήλιο και έχει παρόμοια σύνθεση με εκείνη του Ουρανού, είναι και οι δύο γίγαντες πάγου και γίγαντες αερίων, με τη διαφορά πως ο Ποσειδώνας παρουσιάζει πολύ έντονα καιρικά φαινόμενα, όπως ανέμους, ομίχλη και καταιγίδες. Ο Ποσειδώνας έχει 14 δορυφόρους και 5 δακτυλίους, που είναι αρκετά λεπτοί και αποτελούνται από παγωμένο μεθάνιο και σωματίδια σκόνης. Η κλίση του άξονα περιστροφής είναι ανάλογη με αυτή της Γης και του Άρη με αποτέλεσμα να έχει παρόμοιες εποχιακές αλλαγές με τη γη, με τη διαφορά πως οι εποχές του Ποσειδώνα διαρκούν 40 γήινα χρόνια.
Έλαβε το όνομα του από τον Ολύμπιο θεό Ποσειδώνα, ο οποίος σχετίζεται με τις ακραίες καιρικές διαταραχές, ενώ στις αποχρώσεις του μπλε, λόγω της απορρόφησης του μεθανίου, είναι το χρώμα του πλανήτη, όμοιο με τις αποχρώσεις του μπλε της θάλασσας.
Έμβλημα του Ποσειδώνα στην Μυθολογία και σύμβολό του στην Αστρολογία είναι η τρίαινα με τις τρεις αιχμές (τρίαιχμο δόρυ). Στη Μυθολογία ο Ποσειδώνας πότε ταράζει τη θάλασσα και δημιουργεί καταιγίδες και πότε την κατευνάζει και στην Αστρολογία είναι συνυφασμένος με τον εσωτερικό μας κόσμο που πότε τον ταράζει και πότε τον γαληνεύει.
Ο Ποσειδώνας συνδέεται με τον ψυχισμό μας και αποτελεί το αποτέλεσμα των συναισθημάτων μας στις δύο ακραίες τους μορφές είτε ως όνειρο, ευαισθησία και ρομαντισμό, είτε ως αυταπάτη και εθισμό, είτε ως κατανόηση και διαίσθηση ή εμμονή και παραίσθηση. Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως ο Ποσειδώνας βλέπει με τα μάτια της ψυχής μας και πολλές φορές δεν έχει ξεκάθαρη θέαση παρά ωραιοποιεί καταστάσεις ,εξιδανικεύει ανθρώπους ή πέφτει σε σύγχυση. Δυστυχώς και στις δύο περιπτώσεις διαστρεβλώνει την πραγματικότητα. Ο Ποσειδώνας συσχετίζεται με τα όνειρα, την έκφραση του υποσυνείδητου, που είναι η γλώσσα της ψυχής, ίδια σε όλους του λαούς της γης.
Η περιφορά του Ποσειδώνα από ζώδιο σε ζώδιο διαρκεί περίπου 15 χρόνια . Διέρχεται στο ζώδιο των Ιχθύων από τον Απρίλιο του 2011 και θα παραμείνει έως τον Ιανουάριο του 2026. Πρόκειται για έναν παντοδύναμο θαλασσοκράτωρα Ποσειδώνα, ο οποίος κρατάει στα χέρια του την εύθραυστη ισορροπία μεταξύ της ψυχικής μας ηρεμίας και της σύγχυσης και μεταξύ της ενσυναίσθησης και της αυταπάτης ή της εξαπάτησης. Ο Ποσειδώνας σε ένα ωροσκόπιο αποτελεί μία ένδειξη για καλλιτεχνικό ταλέντο και μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο στο απόγειο της υποκριτικής τέχνης, ενώ σε άσχημη όψη μπορεί να οδηγήσει έναν άλλον στην κατάθλιψη, στη φυγή και στην τρέλα. Ο Ποσειδώνας δείχνει το μέγεθος του ρομαντισμού και της δοτικότητας ενός ανθρώπου και το κατά πόσο το άτομο φαντασιώνεται μία ιδεατή αλήθεια και την ονειρεύεται χωρίς ρεαλισμό. Όμως ο δυνατός Ποσειδώνας φτάνοντας στο άλλο άκρο μπορεί να διαισθανθεί την αλήθεια ξεπερνώντας τη νόηση.
«Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου» ( Κωνσταντίνος Καβάφης – Ιθάκη στ.9-12).
Εύχομαι στο ταξίδι της ζωής σας, να αρμενίζετε πάντα σε γαλήνιες θάλασσες.
Σοφία Αγαπητού
