(γράφει η Marie-Denise)
…γεννήσατε; να σας ζήσει! ω, Κριαράκι! τι γλυκό!
Καλώς ορίσατε στον υπέροχο κόσμο του παιδιού.
Διότι Κριός = παιδί. Μόλις γεννηθεί, στα 3, στα 5, στα 15, στα 35, αλλά και στα 75. Κριός = παιδί.
Με άλλα λόγια: μπορείς να τον πεις αυθόρμητο, παρορμητικό, βιαστικό, επιπόλαιο, αθώο, αγαθιάρη, αγαπησιάρη, πεισματάρη, επίμονο.
Δεν μπορείς να τον πεις υπομονετικό. Ούτε λάτρη του υπολογισμού ή του προγράμματος. Ούτε στωικό. Ούτε ήρεμο.
Είναι λίγο ξεροκέφαλο, το χρυσό μου! ε, φωνάζει λίγο παραπάνω. Αν θυμώσει, μας ακούει όλη η γειτονιά! ε, βγάζει και αντίδραση, είναι η αλήθεια. Καμιά φορά επιτίθεται λίγο άγαρμπα, αλλά τι να το κάνεις; παιδί είναι!
Πώς; αν του αρέσει να ξεκινάει καινούργιες δραστηριότητες; μα φυσικά! ξεκίνησε πιάνο, αγγλικά, γιαπωνέζικα, καράτε, μετά γερμανικά, φλάουτο, κουνγκ φου, αλλά και ποδόσφαιρο.
Τι με ρωτήσατε; αν πήρε και τα διπλώματα; ε, εδώ δυσκολευόμαστε κάπως. Διότι ξεκίνησε μεν όλα τα παραπάνω, αλλά ολοκλήρωσε ουσιαστικά το δημοτικό έως τώρα, διότι βαρέθηκε γρήγορα τα αγγλικά, κουράστηκε με τα γιαπωνέζικα, ενοχλήθηκε με έναν συμμαθητή στο καράτε, αντιπάθησε την δασκάλα στα γερμανικά. Το φλάουτο του άρεσε, μέχρι που μετακόμισε το ωδείο και βρήκε…αφορμή να πει: “αχ, είναι μακριά, ασ’ το, μαμά”. Το ποδόσφαιρο το συνεχίζουμε και τώρα συζητούμε μήπως πάμε σε άλλη σχολή για κουνγκ φου.
…25 ετών: αχ, το παιδί μου! αγάπησε! τρέχει ολοταχώς να αγοράσει στη Μερόπη εννέα τριαντάφυλλα! Ναι, τα 9 δείχνουν παντοτινή αγάπη! …3 μήνες μετά: ποια Μερόπη; τώρα ο Κριός μου βρίσκεται στο Χόντο κι αγοράζει πανάκριβο άρωμα στη Φρόσω! σου συζητώ για τεράστιο έρωτα, όμως!
…50 ετών: μετά από δυο διαζύγια, τρία παιδιά και μια ταραχώδη επαγγελματική πορεία με αρκετές εναλλαγές πλεύσης: ένας Κριός δηλώνει πάντα νέος. Είναι το παιδί του ζωδιακού. Αγαπά με πάθος οτιδήποτε “αποφασίσει” και “στοχεύσει”. Βαριέται γρήγορα κι ανυπόφορα οτιδήποτε δεν τον “εξάπτει”. Θέλει να “ξεκινάει”. Δυσκολεύεται να “ολοκληρώνει” διαδικασίες, απλά γιατί τον ενδιαφέρει κυρίως η έναρξη και η “αίσθηση” της κατάκτησης. Η έννοια της διάρκειας δεν τον αγγίζει ιδιαίτερα. Ο χρόνος του Κριού είναι μάλλον ο χρόνος που ένιωθε στα 3- μεγάλο προσόν και μεγάλο disavantage. Το πρόσωπό του νεανικό, σφριγηλό, με μάτια φλογοβόλα, γεμάτα ζωντάνια και “χαμόγελο” που αναβλύζει από την καρδιά. Θα αγαπήσει έτσι απλά. Θα θυμώσει γρήγορα, αλλά για λίγο. Μετά θα ξεχάσει το “κακό” κι αυτή η λησμονιά θα ξορκίσει και τη γρουσουζιά.
Πάμε μπροστά, το μότο του. Το πίσω έχει αξία μόνο για να θυμηθεί τα παιδικά του χρόνια. Κι αυτό μόνο σε περίπτωση που ήταν λατρεμένα. Διαφορετικά θα ξεχάσει κι αυτά και θα δημιουργήσει καινούργια παιδικά χρόνια, ακόμα και στα πενήντα.
Δώσε του χώρο να νιώθει ελεύθερος κι ωραίος. Δείξε του αγάπη, θαυμασμό κι εμπιστοσύνη. Είναι φίλος. Δεν είναι ντεμί. Είναι ή δεν είναι.
Γεννιέται “αρχηγός” ή αν μη τι άλλο κινητικός. Δεν αντέχει την ανία.
Πεθαίνει με καρδιά μωρού, γιατί δεν μολύνεται από τη μαυρίλα. Πετάει ένα κόκκινο με λευκές πιτσίλες και φτιάχνει ένα πουά, νεανικό, πρωτοποριακό πράγμα που εκπέμπει ελπίδα.
Είναι Κριός. Είναι δύσκολος, γιατί δεν είναι “του χεριού σου”. Αλλά είναι εύκολος, γιατί ξέρεις ότι είναι αυτός που δείχνει. Και κυρίως, διότι είναι εκεί για εσένα, εφόσον αγαπά κι εκτιμά.
Marie-Denise
